oğlak
Turkish edit
Etymology edit
Inherited from Ottoman Turkish اوغلاق (oğlak, “kid, yeanling”), from Proto-Turkic *oglak (“kid, yeanling”); equivalent to oğul + -ak.
Noun edit
oğlak (definite accusative oğlağı, plural oğlaklar)
Declension edit
Further reading edit
- Çağbayır, Yaşar (2007) “oğlak”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3590
- Nişanyan, Sevan (2002–) “oğlak”, in Nişanyan Sözlük