obiecturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of obiciō.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ob.i̯ekˈtuː.rus/, [ɔbi̯ɛkˈt̪uːrʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ob.jekˈtu.rus/, [objekˈt̪uːrus]
Participle
editobiectūrus (feminine obiectūra, neuter obiectūrum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | obiectūrus | obiectūra | obiectūrum | obiectūrī | obiectūrae | obiectūra | |
Genitive | obiectūrī | obiectūrae | obiectūrī | obiectūrōrum | obiectūrārum | obiectūrōrum | |
Dative | obiectūrō | obiectūrō | obiectūrīs | ||||
Accusative | obiectūrum | obiectūram | obiectūrum | obiectūrōs | obiectūrās | obiectūra | |
Ablative | obiectūrō | obiectūrā | obiectūrō | obiectūrīs | |||
Vocative | obiectūre | obiectūra | obiectūrum | obiectūrī | obiectūrae | obiectūra |