oblăduire
Romanian
editEtymology
editNoun
editoblăduire f (plural oblăduiri)
Declension
editDeclension of oblăduire
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) oblăduire | oblăduirea | (niște) oblăduiri | oblăduirile |
genitive/dative | (unei) oblăduiri | oblăduirii | (unor) oblăduiri | oblăduirilor |
vocative | oblăduire, oblăduireo | oblăduirilor |