obsignaturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of obsignō.
Participle edit
obsignātūrus (feminine obsignātūra, neuter obsignātūrum); first/second-declension participle
- about to seal
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | obsignātūrus | obsignātūra | obsignātūrum | obsignātūrī | obsignātūrae | obsignātūra | |
Genitive | obsignātūrī | obsignātūrae | obsignātūrī | obsignātūrōrum | obsignātūrārum | obsignātūrōrum | |
Dative | obsignātūrō | obsignātūrō | obsignātūrīs | ||||
Accusative | obsignātūrum | obsignātūram | obsignātūrum | obsignātūrōs | obsignātūrās | obsignātūra | |
Ablative | obsignātūrō | obsignātūrā | obsignātūrō | obsignātūrīs | |||
Vocative | obsignātūre | obsignātūra | obsignātūrum | obsignātūrī | obsignātūrae | obsignātūra |