Latin edit

Etymology edit

From ob- +‎ signō (I mark, stamp, imprint).

Pronunciation edit

Verb edit

obsignō (present infinitive obsignāre, perfect active obsignāvī, supine obsignātum); first conjugation

  1. to seal up; to affix a seal to
  2. to seal an accusation
  3. to pledge or mortgage under hand and seal
  4. (figuratively) to stamp, impress

Conjugation edit

   Conjugation of obsignō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present obsignō obsignās obsignat obsignāmus obsignātis obsignant
imperfect obsignābam obsignābās obsignābat obsignābāmus obsignābātis obsignābant
future obsignābō obsignābis obsignābit obsignābimus obsignābitis obsignābunt
perfect obsignāvī obsignāvistī obsignāvit obsignāvimus obsignāvistis obsignāvērunt,
obsignāvēre
pluperfect obsignāveram obsignāverās obsignāverat obsignāverāmus obsignāverātis obsignāverant
future perfect obsignāverō obsignāveris obsignāverit obsignāverimus obsignāveritis obsignāverint
passive present obsignor obsignāris,
obsignāre
obsignātur obsignāmur obsignāminī obsignantur
imperfect obsignābar obsignābāris,
obsignābāre
obsignābātur obsignābāmur obsignābāminī obsignābantur
future obsignābor obsignāberis,
obsignābere
obsignābitur obsignābimur obsignābiminī obsignābuntur
perfect obsignātus + present active indicative of sum
pluperfect obsignātus + imperfect active indicative of sum
future perfect obsignātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present obsignem obsignēs obsignet obsignēmus obsignētis obsignent
imperfect obsignārem obsignārēs obsignāret obsignārēmus obsignārētis obsignārent
perfect obsignāverim obsignāverīs obsignāverit obsignāverīmus obsignāverītis obsignāverint
pluperfect obsignāvissem obsignāvissēs obsignāvisset obsignāvissēmus obsignāvissētis obsignāvissent
passive present obsigner obsignēris,
obsignēre
obsignētur obsignēmur obsignēminī obsignentur
imperfect obsignārer obsignārēris,
obsignārēre
obsignārētur obsignārēmur obsignārēminī obsignārentur
perfect obsignātus + present active subjunctive of sum
pluperfect obsignātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present obsignā obsignāte
future obsignātō obsignātō obsignātōte obsignantō
passive present obsignāre obsignāminī
future obsignātor obsignātor obsignantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives obsignāre obsignāvisse obsignātūrum esse obsignārī obsignātum esse obsignātum īrī
participles obsignāns obsignātūrus obsignātus obsignandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
obsignandī obsignandō obsignandum obsignandō obsignātum obsignātū

Synonyms edit

Derived terms edit

Related terms edit

Descendants edit

  • English: obsign, obsignate

References edit

  • obsigno”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • obsigno”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • obsigno in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to seal, fasten a letter: epistulam signare, obsignare
    • to sign a will: testamentum obsignare (B. G. 1. 39)