odacık
Turkish edit
Etymology edit
Noun edit
odacık (definite accusative odacığı, plural odacıklar)
- Small room.
- A cubicle, compartment.
- fısıldayıcı odacığı ― prompter's box
- (anatomy) A cavity, chamber, locule, loculus.
- kalp odacığı ― chamber of the heart
- çiğneme odacığı ― cibarium
Usage notes edit
- With the ending syllable -cık, this word is automatically a diminutive of oda.
Declension edit
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | odacık | |
| Definite accusative | odacığı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | odacık | odacıklar |
| Definite accusative | odacığı | odacıkları |
| Dative | odacığa | odacıklara |
| Locative | odacıkta | odacıklarda |
| Ablative | odacıktan | odacıklardan |
| Genitive | odacığın | odacıkların |