okrętownictwo

Polish

Etymology

Derived from okręt (“ship”), with -ctwo ending.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔk.rɛn.tɔvˈɲit͡s.tfɔ/
• Rhymes: -it͡stfɔ
• Syllabification: ok‧rę‧tow‧nic‧two

Noun

okrętownictwo n

1. shipbuilding

Declension

Declension of okrętownictwo

	singular
nominative	okrętownictwo
genitive	okrętownictwa
dative	okrętownictwu
accusative	okrętownictwo
instrumental	okrętownictwem
locative	okrętownictwie
vocative	okrętownictwo

Further reading

• okrętownictwo in Polish dictionaries at PWN