Home
Random
Log in
Settings
Donations
About Wiktionary
Disclaimers
Search
ometeu
Language
Watch
Edit
Contents
1
Catalan
1.1
Verb
2
Romanian
2.1
Etymology
2.2
Noun
2.2.1
Declension
Catalan
edit
Verb
edit
ometeu
inflection of
ometre
:
second-person
plural
present
indicative
/
subjunctive
second-person
plural
imperative
Romanian
edit
Etymology
edit
From
om
+
-eteu
.
Noun
edit
ometeu
m
(
plural
ometei
)
Augmentative
of
om
Declension
edit
Declension of
ometeu
singular
plural
indefinite articulation
definite articulation
indefinite articulation
definite articulation
nominative/accusative
(un)
ometeu
ometeuul
(niște)
ometei
ometeii
genitive/dative
(unui)
ometeu
ometeuului
(unor)
ometei
ometeilor
vocative
ometeuule
ometeilor