ontslag

Dutch

Etymology

Deverbal from ontslaan.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔntˈslɑx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ont‧slag

Noun

ontslag n (plural ontslagen, diminutive ontslagje n)

1. discharge
2. resignation

   De Britse socialistische premier Gordon Brown biedt zijn ontslag aan bij koningin Elizabeth II. ― The British socialist prime minister Gordon Brown offers his resignation to Queen Elizabeth II.

Derived terms

• ontslagvergoeding
• ontslagnemend

Descendants

• → Caribbean Javanese: ontslakh
• → Indonesian: onslah
• → Papiamentu: òntslag