onwacan
Old English
editEtymology
editPronunciation
editVerb
editonwacan
Conjugation
editConjugation of onwacan (strong class 6)
infinitive | onwacan | onwacenne |
---|---|---|
indicative mood | present tense | past tense |
first person singular | onwace | onwōc |
second person singular | onwæcst | onwōce |
third person singular | onwæcþ | onwōc |
plural | onwacaþ | onwōcon |
subjunctive | present tense | past tense |
singular | onwace | onwōce |
plural | onwacen | onwōcen |
imperative | ||
singular | onwac | |
plural | onwacaþ | |
participle | present | past |
onwacende | onwæcen, onwacen |