opanon
Old Dutch
editEtymology
editFrom Proto-West Germanic *opanōn.
Verb
editopanon
Inflection
editConjugation of opanon (weak class 2)
infinitive | opanon | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | opano, opanon | opanoda |
2nd person singular | opanos, opanost | opanodos |
3rd person singular | opanot | opanoda |
1st person plural | opanon | opanodun |
2nd person plural | opanot | opanodut |
3rd person plural | opanont | opanodun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | opano | opanodi |
2nd person singular | opanos, opanost | opanodis |
3rd person singular | opano | opanodi |
1st person plural | opanon | opanodin |
2nd person plural | opanot | opanodit |
3rd person plural | opanon | opanodin |
imperative | present | |
singular | opano | |
plural | opanot | |
participle | present | past |
opanondi | opanot, giopanot |
Descendants
editFurther reading
edit- “opanen”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012