oproerkraaier

Dutch

Etymology

From oproer +‎ kraaien +‎ -er.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

oproerkraaier m (plural oproerkraaiers, diminutive oproerkraaiertje n)

1. agitator, provocateur, troublemaker; one who attempts to instigate unrest

   Synonym: onruststoker