ordynator

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin ōrdinātor.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔr.dɨˈna.tɔr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atɔr
• Syllabification: or‧dy‧na‧tor

Noun

ordynator m pers (female equivalent ordynatorka)

1. medical director

Declension

Declension of ordynator

	singular	plural
nominative	ordynator	ordynatorzy/ordynatory (deprecative)
genitive	ordynatora	ordynatorów
dative	ordynatorowi	ordynatorom
accusative	ordynatora	ordynatorów
instrumental	ordynatorem	ordynatorami
locative	ordynatorze	ordynatorach
vocative	ordynatorze	ordynatorzy

Derived terms

adjective

• ordynatorski

 

Further reading

• ordynator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ordynator in Polish dictionaries at PWN