oritis
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek ὀρῖτις (orîtis).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /oˈriː.tis/, [ɔˈriːt̪ɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /oˈri.tis/, [oˈriːt̪is]
Noun edit
orītis f (genitive orītidis); third declension
- An unknown precious stone
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | orītis | orītidēs |
Genitive | orītidis | orītidum |
Dative | orītidī | orītidibus |
Accusative | orītidem | orītidēs |
Ablative | orītide | orītidibus |
Vocative | orītis | orītidēs |
Synonyms edit
References edit
- “oritis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- oritis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.