pènzieëre

Limburgish

Alternative forms

• pännseere (Eupen)

Etymology

Borrowed from French penser.

Verb

pènzieëre

1. to think deeply

Conjugation

Montfortian conjugation of pènzieëre (first conjugation)

non-finite forms	infinitive	gerund	present participle	past participle	adjective	adverb
	(tö) pènzieëre	't pènzieëre n	pènzieërendj	höbbe gepènzieëre	gepènzieëredje, gepènzieëredjer, gepènzieëredjes	gepènzieëredj, gepènzieëredjelik
number & tense	verb-second order			verb-first order
	present	past	subjunctive	present	past	subjunctive
first person singular	pènzieëre	pènzieëredje	pènzieëre	pènzieëre	pènzieëredje-n	pènzieëre-n
second person singular	pènzieëres	pènzieëredjes	pènzieëre	pènzieëres	pènzieëredjes	pènzieërer
third person singular	pènzieëretj	pènzieëredje	pènzieëre	pènzieëretj'r	pènzieëredje	pènzieërer
first person plural	pènzieëre	pènzieëredje	pènzieëre	pènzieëretj	pènzieëredje	pènzieëre
second person plural	pènzieëretj	pènzieëredje	pènzieëre	pènzieëretj	pènzieëredje	pènzieëretj
third person plural	pènzieëre	pènzieëredje	pènzieëre	pènzieëre	pènzieëredje	pènzieërer
other forms	noun	imperative singular impolite	imperative singular polite	imperative dual	imperative plural	inclusive
	't gepènzieëre n	pènzieëre!	pènzieëretj!	pènzieëretj, pènzieëretj!	pènzieëretj!	pènzieërem