palafrén
Galician edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese palafré, palafrén (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Old Occitan palafré, from Old French palefrei, from Late Latin paraverēdus (“post horse, spare horse”), from Gaulish *werēdos (“horse”) (compare Welsh gorwydd (“horse”)), from Proto-Celtic *uɸorēdos (“horse”). Doublet of verea (“road”).
Pronunciation edit
Noun edit
palafrén m (plural palafréns)
Derived terms edit
References edit
- “palafren” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “palaf” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “palafrén” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “palafrén” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
Spanish edit
Etymology edit
Borrowed from Catalan palafrè.
Pronunciation edit
Noun edit
palafrén m (plural palafrenes)
Derived terms edit
Further reading edit
- “palafrén”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014