paralityk

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin paralyticus, from Ancient Greek παραλυτικός (paralutikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /pa.raˈli.tɨk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -itɨk
• Syllabification: pa‧ra‧li‧tyk

Noun

paralityk m pers (female equivalent paralityczka)

1. (literary, medicine) paralytic (a person affected by paralysis)
2. (colloquial, derogatory) klutz, oaf (a clumsy person)

   Synonyms: see Thesaurus:niezdara

Declension

Declension of paralityk

	singular	plural
nominative	paralityk	paralitycy/paralityki (deprecative)
genitive	paralityka	paralityków
dative	paralitykowi	paralitykom
accusative	paralityka	paralityków
instrumental	paralitykiem	paralitykami
locative	paralityku	paralitykach
vocative	paralityku	paralitycy

Derived terms

adjective

• paralityczny

 

Related terms

adjective

• paraliżowy

 

nouns

• paralizator
• paraliż
• paraliżyk

 

verb

• paraliżować

 

Further reading

• paralityk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• paralityk in Polish dictionaries at PWN