Latin

edit

Etymology 1

edit

From pīneus.

Adjective

edit

pīnea

  1. inflection of pīneus:
    1. nominative/vocative feminine singular
    2. nominative/accusative/vocative neuter plural

Adjective

edit

pīneā

  1. ablative feminine singular of pīneus

Etymology 2

edit

Ellipsis of nux pīnea (pine nut).

Noun

edit

pīnea f (genitive pīneae); first declension

  1. pine cone
  2. pine nut
Declension
edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative pīnea pīneae
Genitive pīneae pīneārum
Dative pīneae pīneīs
Accusative pīneam pīneās
Ablative pīneā pīneīs
Vocative pīnea pīneae
Descendants
edit
  • Catalan: pinya
  • English: pineal
  • Galician: piña
  • Italian: pigna
  • Portuguese: pinha
  • Spanish: piña

References

edit
  • pinea”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • pinea in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • pinea in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.