pinea
Latin edit
Etymology 1 edit
From pīneus.
Adjective edit
pīnea
- inflection of pīneus:
Adjective edit
pīneā
Etymology 2 edit
Ellipsis of nux pīnea (“pine nut”).
Noun edit
pīnea f (genitive pīneae); first declension
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | pīnea | pīneae |
Genitive | pīneae | pīneārum |
Dative | pīneae | pīneīs |
Accusative | pīneam | pīneās |
Ablative | pīneā | pīneīs |
Vocative | pīnea | pīneae |
Descendants edit
References edit
- “pinea”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pinea in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- pinea in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.