pineus
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈpiː.ne.us/, [ˈpiːneʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈpi.ne.us/, [ˈpiːneus]
Adjective edit
pīneus (feminine pīnea, neuter pīneum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | pīneus | pīnea | pīneum | pīneī | pīneae | pīnea | |
Genitive | pīneī | pīneae | pīneī | pīneōrum | pīneārum | pīneōrum | |
Dative | pīneō | pīneō | pīneīs | ||||
Accusative | pīneum | pīneam | pīneum | pīneōs | pīneās | pīnea | |
Ablative | pīneō | pīneā | pīneō | pīneīs | |||
Vocative | pīnee | pīnea | pīneum | pīneī | pīneae | pīnea |
Derived terms edit
Derived terms edit
Related terms edit
References edit
- “pineus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “pineus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- pineus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.