podciąg

Polish

Etymology

Deverbal from podciągać. First attested in 1588.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈpɔtt͡ɕɔŋk/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈpɔtt͡ɕɔŋk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔtt͡ɕɔŋk
• Syllabification: pod‧ciąg

Noun

podciąg m inan

1. (nautical) clewline, buntline

   Synonym: gording

2. (architecture) joist; main beam (longitudinal iron, reinforced concrete, or wooden ceiling beam on which cross beams rest)

Declension

Declension of podciąg

	singular	plural
nominative	podciąg	podciągi
genitive	podciągu	podciągów
dative	podciągowi	podciągom
accusative	podciąg	podciągi
instrumental	podciągiem	podciągami
locative	podciągu	podciągach
vocative	podciągu	podciągi

Further reading

• podciąg in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “podciąg”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “podciąg”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “podciąg”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 342
• podciąg in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego