pokost

Polish

Etymology

Deverbal from pokościć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.kɔst/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔkɔst
• Syllabification: po‧kost

Noun

pokost m inan

1. varnish (anything resembling a transparent paint)

Declension

Declension of pokost

	singular	plural
nominative	pokost	pokosty
genitive	pokostu	pokostów
dative	pokostowi	pokostom
accusative	pokost	pokosty
instrumental	pokostem	pokostami
locative	pokoście	pokostach
vocative	pokoście	pokosty

Further reading

• pokost in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pokost in Polish dictionaries at PWN