Catalan edit

Noun edit

poliens

  1. plural of poliè

Latin edit

Etymology edit

Present participle of poliō

Participle edit

poliēns (genitive polientis); third-declension one-termination participle

  1. polishing

Declension edit

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative poliēns polientēs polientia
Genitive polientis polientium
Dative polientī polientibus
Accusative polientem poliēns polientēs
polientīs
polientia
Ablative poliente
polientī1
polientibus
Vocative poliēns polientēs polientia

1When used purely as an adjective.