Catalan

edit

Noun

edit

poliens

  1. plural of poliè

Latin

edit

Etymology

edit

Present participle of poliō

Participle

edit

poliēns (genitive polientis); third-declension one-termination participle

  1. polishing

Declension

edit

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative poliēns polientēs polientia
Genitive polientis polientium
Dative polientī polientibus
Accusative polientem poliēns polientēs
polientīs
polientia
Ablative poliente
polientī1
polientibus
Vocative poliēns polientēs polientia

1When used purely as an adjective.