poprzeczny

Polish

Etymology

From po przeko +‎ -ny, from Proto-Slavic *perko (“athwart, transversely”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈpʂɛt͡ʂ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂnɨ
• Syllabification: po‧przecz‧ny

Adjective

poprzeczny (not comparable, derived adverb poprzecznie)

1. transverse

   fala poprzeczna ― transverse wave

Declension

Declension of poprzeczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	poprzeczny		poprzeczna	poprzeczne	poprzeczni	poprzeczne
genitive	poprzecznego		poprzecznej	poprzecznego	poprzecznych
dative	poprzecznemu		poprzecznej	poprzecznemu	poprzecznym
accusative	poprzecznego	poprzeczny	poprzeczną	poprzeczne	poprzecznych	poprzeczne
instrumental	poprzecznym		poprzeczną	poprzecznym	poprzecznymi
locative	poprzecznym		poprzecznej	poprzecznym	poprzecznych

Related terms

• poprzeczka
• poprzecznica
• w poprzek

 

Further reading

• poprzeczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poprzeczny in Polish dictionaries at PWN