pozvolenie

Romanian

Etymology

Borrowed from Polish pozwolenie or Russian позволение (pozvolenije).

Noun

pozvolenie f (plural pozvolenii)

1. (obsolete) permission

Declension

Declension of pozvolenie

	singular		plural
	indefinite articulation	definite articulation	indefinite articulation	definite articulation
nominative/accusative	(o) pozvolenie	pozvolenia	(niște) pozvolenii	pozvoleniile
genitive/dative	(unei) pozvolenii	pozvoleniei	(unor) pozvolenii	pozvoleniilor
vocative	pozvolenie, pozvolenio		pozvoleniilor

References

• pozvolenie in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN