Latin

edit

Etymology

edit

Present participle of praecēdō.

Participle

edit

praecēdēns (genitive praecēdentis); third-declension one-termination participle

  1. preceding
  2. surpassing, excelling

Declension

edit

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praecēdēns praecēdentēs praecēdentia
Genitive praecēdentis praecēdentium
Dative praecēdentī praecēdentibus
Accusative praecēdentem praecēdēns praecēdentēs
praecēdentīs
praecēdentia
Ablative praecēdente
praecēdentī1
praecēdentibus
Vocative praecēdēns praecēdentēs praecēdentia

1When used purely as an adjective.