Latin

edit

Etymology

edit

Present participle of praecingō

Participle

edit

praecingēns (genitive praecingentis); third-declension one-termination participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

edit

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praecingēns praecingentēs praecingentia
Genitive praecingentis praecingentium
Dative praecingentī praecingentibus
Accusative praecingentem praecingēns praecingentēs
praecingentīs
praecingentia
Ablative praecingente
praecingentī1
praecingentibus
Vocative praecingēns praecingentēs praecingentia

1When used purely as an adjective.