praecipitiosus

Latin

praecipitium (“steep place”) +‎ -ōsus (“abounding in”).

(Classical Latin) IPA^(key): /prae̯.ki.pi.tiˈoː.sus/, [präe̯kɪpɪt̪iˈoːs̠ʊs̠]
(modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /pre.t͡ʃi.pit.t͡siˈo.sus/, [pret͡ʃipit̪ː͡s̪iˈɔːs̬us]

praecipitiōsus (feminine praecipitiōsa, neuter praecipitiōsum); first/second-declension adjective

Case / Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Number	Singular			Plural
Nominative	praecipitiōsus	praecipitiōsa	praecipitiōsum	praecipitiōsī	praecipitiōsae	praecipitiōsa
Genitive	praecipitiōsī	praecipitiōsae	praecipitiōsī	praecipitiōsōrum	praecipitiōsārum	praecipitiōsōrum
Dative	praecipitiōsō	praecipitiōsae	praecipitiōsō	praecipitiōsīs
Accusative	praecipitiōsum	praecipitiōsam	praecipitiōsum	praecipitiōsōs	praecipitiōsās	praecipitiōsa
Ablative	praecipitiōsō	praecipitiōsā	praecipitiōsō	praecipitiōsīs
Vocative	praecipitiōse	praecipitiōsa	praecipitiōsum	praecipitiōsī	praecipitiōsae	praecipitiōsa