Latin

edit

Etymology

edit

Present participle of praedūcō

Participle

edit

praedūcēns (genitive praedūcentis); third-declension one-termination participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

edit

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praedūcēns praedūcentēs praedūcentia
Genitive praedūcentis praedūcentium
Dative praedūcentī praedūcentibus
Accusative praedūcentem praedūcēns praedūcentēs
praedūcentīs
praedūcentia
Ablative praedūcente
praedūcentī1
praedūcentibus
Vocative praedūcēns praedūcentēs praedūcentia

1When used purely as an adjective.