praeputiatus
Latin edit
Etymology edit
From praepūtium (“foreskin”) + -ātus.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /prae̯.puː.tiˈaː.tus/, [präe̯puːt̪iˈäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pre.put.t͡siˈa.tus/, [preput̪ː͡s̪iˈäːt̪us]
Adjective edit
praepūtiātus (feminine praepūtiāta, neuter praepūtiātum); first/second-declension adjective
- having the foreskin, uncircumcised
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praepūtiātus | praepūtiāta | praepūtiātum | praepūtiātī | praepūtiātae | praepūtiāta | |
Genitive | praepūtiātī | praepūtiātae | praepūtiātī | praepūtiātōrum | praepūtiātārum | praepūtiātōrum | |
Dative | praepūtiātō | praepūtiātō | praepūtiātīs | ||||
Accusative | praepūtiātum | praepūtiātam | praepūtiātum | praepūtiātōs | praepūtiātās | praepūtiāta | |
Ablative | praepūtiātō | praepūtiātā | praepūtiātō | praepūtiātīs | |||
Vocative | praepūtiāte | praepūtiāta | praepūtiātum | praepūtiātī | praepūtiātae | praepūtiāta |
References edit
- “praeputiatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praeputiatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.