praesegmen
Latin edit
Etymology edit
From praesecō (“I cut off”) + -men (noun-forming suffix).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /prae̯ˈseɡ.men/, [präe̯ˈs̠ɛɡmɛn]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /preˈseɡ.men/, [preˈs̬ɛɡmen]
Noun edit
praesegmen n (genitive praesegminis); third declension
Declension edit
Third-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | praesegmen | praesegmina |
Genitive | praesegminis | praesegminum |
Dative | praesegminī | praesegminibus |
Accusative | praesegmen | praesegmina |
Ablative | praesegmine | praesegminibus |
Vocative | praesegmen | praesegmina |
References edit
- “praesegmen”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praesegmen in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.