Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of praestō

Participle

edit

praestitus (feminine praestita, neuter praestitum); first/second-declension participle

  1. standing out, preceding, superior, excellent, unsurpassed, excellent.

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praestitus praestita praestitum praestitī praestitae praestita
Genitive praestitī praestitae praestitī praestitōrum praestitārum praestitōrum
Dative praestitō praestitō praestitīs
Accusative praestitum praestitam praestitum praestitōs praestitās praestita
Ablative praestitō praestitā praestitō praestitīs
Vocative praestite praestita praestitum praestitī praestitae praestita

References

edit