Latin

edit

Etymology

edit

Present participle of praeterdūcō

Participle

edit

praeterdūcēns (genitive praeterdūcentis); third-declension one-termination participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

edit

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praeterdūcēns praeterdūcentēs praeterdūcentia
Genitive praeterdūcentis praeterdūcentium
Dative praeterdūcentī praeterdūcentibus
Accusative praeterdūcentem praeterdūcēns praeterdūcentēs
praeterdūcentīs
praeterdūcentia
Ablative praeterdūcente
praeterdūcentī1
praeterdūcentibus
Vocative praeterdūcēns praeterdūcentēs praeterdūcentia

1When used purely as an adjective.