praetrepidans
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /prae̯ˈtre.pi.dans/, [präe̯ˈt̪rɛpɪd̪ä̃ːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /preˈtre.pi.dans/, [preˈt̪rɛːpid̪äns]
Adjective edit
praetrepidāns (genitive praetrepidantis); third-declension one-termination adjective
Declension edit
Third-declension one-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | praetrepidāns | praetrepidantēs | praetrepidantia | ||
Genitive | praetrepidantis | praetrepidantium | |||
Dative | praetrepidantī | praetrepidantibus | |||
Accusative | praetrepidantem | praetrepidāns | praetrepidantēs | praetrepidantia | |
Ablative | praetrepidantī | praetrepidantibus | |||
Vocative | praetrepidāns | praetrepidantēs | praetrepidantia |
References edit
- “praetrepidans”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “praetrepidans”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praetrepidans in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.