praetumidus
Latin edit
Etymology edit
From prae- (“pre-: before, before all others”) + tumidus (“swollen”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /prae̯ˈtu.mi.dus/, [präe̯ˈt̪ʊmɪd̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /preˈtu.mi.dus/, [preˈt̪uːmid̪us]
Adjective edit
praetumidus (feminine praetumida, neuter praetumidum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | praetumidus | praetumida | praetumidum | praetumidī | praetumidae | praetumida | |
| Genitive | praetumidī | praetumidae | praetumidī | praetumidōrum | praetumidārum | praetumidōrum | |
| Dative | praetumidō | praetumidō | praetumidīs | ||||
| Accusative | praetumidum | praetumidam | praetumidum | praetumidōs | praetumidās | praetumida | |
| Ablative | praetumidō | praetumidā | praetumidō | praetumidīs | |||
| Vocative | praetumide | praetumida | praetumidum | praetumidī | praetumidae | praetumida | |
References edit
- “praetumidus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press