pragmatyka

See also: pragmatyką

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): (standard) /praɡˈma.tɨ.ka/
• IPA^(key): (colloquial; common in casual speech) /praɡ.maˈtɨ.ka/
• Rhymes: -ɨka
• Syllabification: prag‧ma‧ty‧ka

Etymology 1

Borrowed from French pragmatique, from Ancient Greek πραγματικός (pragmatikós, “active, versed in affairs”), from πρᾶγμα (prâgma, “a thing done, a fact”), in plural πράγματα (prágmata, “affairs, state affairs, public business, etc.”), from πράσσειν (prássein, “to do”).

Noun

pragmatyka f

1. (linguistics) pragmatics
2. The state of being pragmatic.

Declension

Declension of pragmatyka

	singular
nominative	pragmatyka
genitive	pragmatyki
dative	pragmatyce
accusative	pragmatykę
instrumental	pragmatyką
locative	pragmatyce
vocative	pragmatyko

Derived terms

nouns

• pragmatyczka
• pragmatyk
• pragmatysta
• pragmatystka

 

adjective

• pragmatyczny

 

Related terms

verb

• pragmatyzować

 

nouns

• pragmatyczność
• pragmatyzm

 

adjective

• pragmatystyczny

 

adverb

• pragmatycznie

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

pragmatyka

1. genitive/accusative singular of pragmatyk

Further reading

• pragmatyka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pragmatyka in Polish dictionaries at PWN