prakkari
Icelandic
editEtymology
editthe word first appears in the 16. century. danish borrowing, in danish again borrowed from the german, from prachen - to pray or beg
Pronunciation
editNoun
editprakkari m (genitive singular prakkara, nominative plural prakkarar)
Declension
editdeclension of prakkari
m-w1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | prakkari | prakkarinn | prakkarar | prakkararnir |
accusative | prakkara | prakkarann | prakkara | prakkarana |
dative | prakkara | prakkaranum | prökkurum | prökkurunum |
genitive | prakkara | prakkarans | prakkara | prakkaranna |
Synonyms
edit- (prankster): hrekkjalómur, skelmir
Derived terms
edit- prakkaralegur (“roguish”)
- prakkaraskapur (“trickery, roguery”)
- prakkarastrik (“prank, trick”)