pribegit
Romanian
editEtymology
editPast participle of pribegi.
Noun
editpribegit n (uncountable)
Declension
edit declension of pribegit (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) pribegit | pribegitul |
genitive/dative | (unui) pribegit | pribegitului |
vocative | pribegitule |
Verb
editpribegit (past participle of pribegi)