prikkaart
Dutch edit
Etymology edit
From prikken (“to prick, punctuate”) + kaart (“card”).
Pronunciation edit
Noun edit
prikkaart f (plural prikkaarten, diminutive prikkaartje n)
From prikken (“to prick, punctuate”) + kaart (“card”).
prikkaart f (plural prikkaarten, diminutive prikkaartje n)