Latin

edit

Noun

edit

prīmātus m (genitive prīmātūs); fourth declension

  1. primacy, supremacy

Declension

edit

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative prīmātus prīmātūs
Genitive prīmātūs prīmātuum
Dative prīmātuī prīmātibus
Accusative prīmātum prīmātūs
Ablative prīmātū prīmātibus
Vocative prīmātus prīmātūs

Descendants

edit

References

edit