prodicturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of prōdīcō.
Participle edit
prōdictūrus (feminine prōdictūra, neuter prōdictūrum); first/second-declension participle
- about to defer
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | prōdictūrus | prōdictūra | prōdictūrum | prōdictūrī | prōdictūrae | prōdictūra | |
Genitive | prōdictūrī | prōdictūrae | prōdictūrī | prōdictūrōrum | prōdictūrārum | prōdictūrōrum | |
Dative | prōdictūrō | prōdictūrō | prōdictūrīs | ||||
Accusative | prōdictūrum | prōdictūram | prōdictūrum | prōdictūrōs | prōdictūrās | prōdictūra | |
Ablative | prōdictūrō | prōdictūrā | prōdictūrō | prōdictūrīs | |||
Vocative | prōdictūre | prōdictūra | prōdictūrum | prōdictūrī | prōdictūrae | prōdictūra |