prokrasti

Esperanto

Etymology

Common Romance, ultimately from Latin prōcrāstinō. Compare English procrastinate.

Verb

prokrasti (present prokrastas, past prokrastis, future prokrastos, conditional prokrastus, volitive prokrastu)

1. to delay, put off

Conjugation

Conjugation of prokrasti present past future singular plural singular plural singular plural tense prokrastas prokrastis prokrastos active participle prokrastanta prokrastantaj prokrastinta prokrastintaj prokrastonta prokrastontaj acc. prokrastantan prokrastantajn prokrastintan prokrastintajn prokrastontan prokrastontajn passive participle prokrastata prokrastataj prokrastita prokrastitaj prokrastota prokrastotaj acc. prokrastatan prokrastatajn prokrastitan prokrastitajn prokrastotan prokrastotajn nominal active participle prokrastanto prokrastantoj prokrastinto prokrastintoj prokrastonto prokrastontoj acc. prokrastanton prokrastantojn prokrastinton prokrastintojn prokrastonton prokrastontojn nominal passive participle prokrastato prokrastatoj prokrastito prokrastitoj prokrastoto prokrastotoj acc. prokrastaton prokrastatojn prokrastiton prokrastitojn prokrastoton prokrastotojn adverbial active participle prokrastante prokrastinte prokrastonte adverbial passive participle prokrastate prokrastite prokrastote infinitive prokrasti imperative prokrastu conditional prokrastus

Derived terms

• prokrastado
• prokrastebla
• prokrasto
• senprokraste