przekonanie

Polish

Etymology

From przekonać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛkɔˈnaɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: prze‧ko‧na‧nie

Noun

przekonanie n

1. (uncountable) verbal noun of przekonać
2. (countable) belief (mental acceptance of a claim as truth)

Declension

Declension of przekonanie

	singular	plural
nominative	przekonanie	przekonania
genitive	przekonania	przekonań
dative	przekonaniu	przekonaniom
accusative	przekonanie	przekonania
instrumental	przekonaniem	przekonaniami
locative	przekonaniu	przekonaniach
vocative	przekonanie	przekonania

Further reading

• przekonanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przekonanie in Polish dictionaries at PWN