przyczynianie

Polish

Etymology

From przyczyniać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɨ.t͡ʂɨˈɲa.ɲɛ/
• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: przy‧czy‧nia‧nie

Noun

przyczynianie n

1. verbal noun of przyczyniać

Declension

Declension of przyczynianie

	singular
nominative	przyczynianie
genitive	przyczyniania
dative	przyczynianiu
accusative	przyczynianie
instrumental	przyczynianiem
locative	przyczynianiu
vocative	przyczynianie

Further reading

• przyczynianie in Polish dictionaries at PWN