przypadanie

Polish

Etymology

From przypadać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɨ.paˈda.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: przy‧pa‧da‧nie

Noun

przypadanie n

1. verbal noun of przypadać

Declension

Declension of przypadanie

	singular
nominative	przypadanie
genitive	przypadania
dative	przypadaniu
accusative	przypadanie
instrumental	przypadaniem
locative	przypadaniu
vocative	przypadanie

Further reading

• przypadanie in Polish dictionaries at PWN