przywróciciel
Polish edit
Etymology edit
From przywrócić + -ciel.
Pronunciation edit
Noun edit
przywróciciel m pers (female equivalent przywrócicielka)
- (archaic) one who restores or reestablishes something
- przywróciciel pokoju ― restorer of peace
Declension edit
Declension of przywróciciel
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przywróciciel | przywróciciele |
| genitive | przywróciciela | przywrócicielów |
| dative | przywrócicielowi | przywrócicielom |
| accusative | przywróciciela | przywrócicielów |
| instrumental | przywrócicielem | przywrócicielami |
| locative | przywrócicielu | przywrócicielach |
| vocative | przywrócicielu | przywróciciele |
Further reading edit
- przywróciciel in Polish dictionaries at PWN