Latin

edit

Etymology

edit

From quaestōr- +‎ -icius.[1][2]

Pronunciation

edit

Adjective

edit

quaestōricius (feminine quaestōricia, neuter quaestōricium); first/second-declension adjective

  1. (relational) quaestor

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative quaestōricius quaestōricia quaestōricium quaestōriciī quaestōriciae quaestōricia
Genitive quaestōriciī quaestōriciae quaestōriciī quaestōriciōrum quaestōriciārum quaestōriciōrum
Dative quaestōriciō quaestōriciō quaestōriciīs
Accusative quaestōricium quaestōriciam quaestōricium quaestōriciōs quaestōriciās quaestōricia
Ablative quaestōriciō quaestōriciā quaestōriciō quaestōriciīs
Vocative quaestōricie quaestōricia quaestōricium quaestōriciī quaestōriciae quaestōricia

References

edit
  1. ^ Malkiel, Yakov. 1992. Diachronic studies in lexicology, affixation, phonology: Edita and inedita, 1979–1988. Amsterdam: J. Benjamins. Page 149.
  2. ^ Leumann, Manu. 1918. Die Adjektiva auf -ī̆cius. Glotta 9. 133.