quattuorviratus
Latin
editEtymology
editFrom quattuorvir + -ātus.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /kʷat.tu.or.u̯iˈraː.tus/, [kʷät̪ːuɔru̯ɪˈräːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kwat.tu.or.viˈra.tus/, [kwät̪ːuorviˈräːt̪us]
Noun
editquattuorvirātus m (genitive quattuorvirātūs); fourth declension
- quattuorvirate (rank or office of a quattuorvir)
Declension
editFourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | quattuorvirātus | quattuorvirātūs |
Genitive | quattuorvirātūs | quattuorvirātuum |
Dative | quattuorvirātuī | quattuorvirātibus |
Accusative | quattuorvirātum | quattuorvirātūs |
Ablative | quattuorvirātū | quattuorvirātibus |
Vocative | quattuorvirātus | quattuorvirātūs |
References
edit- “quattuorviratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- quattuorviratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.