quinquagenarius
Latin
editEtymology
editFrom quinquāgēnus (“fifty each”) + -ārius (“forming denumeral adjs”), from quinquāgintā (“fifty”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /kʷiːn.kʷaː.ɡeːˈnaː.ri.us/, [kʷiːŋkʷäːɡeːˈnäːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kwin.kwa.d͡ʒeˈna.ri.us/, [kwiŋkwäd͡ʒeˈnäːrius]
Adjective
editquīnquāgēnārius (feminine quīnquāgēnāria, neuter quīnquāgēnārium); first/second-declension adjective
- (relational) number fifty
- fifty-year-old
- 1663, William Clark (advocate), “Scaena Septima”, in William H. Logan, editor, Marciano; or, the Discovery. A Tragi-Comedy.[1], Edinburgh: Reprinted for Private Circulation, published 1871, page 38:
- […] for, although, I be quinquagenarius, or fifty years of age, yet what Virgin in Florence will respuat me when I abound in riches, […]
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | quīnquāgēnārius | quīnquāgēnāria | quīnquāgēnārium | quīnquāgēnāriī | quīnquāgēnāriae | quīnquāgēnāria | |
Genitive | quīnquāgēnāriī | quīnquāgēnāriae | quīnquāgēnāriī | quīnquāgēnāriōrum | quīnquāgēnāriārum | quīnquāgēnāriōrum | |
Dative | quīnquāgēnāriō | quīnquāgēnāriō | quīnquāgēnāriīs | ||||
Accusative | quīnquāgēnārium | quīnquāgēnāriam | quīnquāgēnārium | quīnquāgēnāriōs | quīnquāgēnāriās | quīnquāgēnāria | |
Ablative | quīnquāgēnāriō | quīnquāgēnāriā | quīnquāgēnāriō | quīnquāgēnāriīs | |||
Vocative | quīnquāgēnārie | quīnquāgēnāria | quīnquāgēnārium | quīnquāgēnāriī | quīnquāgēnāriae | quīnquāgēnāria |
References
edit- “quinquagenarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- quinquagenarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.