Swedish

edit

Etymology

edit

rätt +‎ -sinnig. Attested since 1526. Compare Danish retsindig, German rechtsinnig.

Adjective

edit

rättsinnig (comparative rättsinnigare, superlative rättsinnigast)

  1. (dated) right-minded, honest
    Synonyms: rättrådig, rättsinnad

Declension

edit
Inflection of rättsinnig
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular rättsinnig rättsinnigare rättsinnigast
Neuter singular rättsinnigt rättsinnigare rättsinnigast
Plural rättsinniga rättsinnigare rättsinnigast
Masculine plural3 rättsinnige rättsinnigare rättsinnigast
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 rättsinnige rättsinnigare rättsinnigaste
All rättsinniga rättsinnigare rättsinnigaste
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic

Derived terms

edit
edit

References

edit