rīkle
See also: rīklē
Latvian
editPronunciation
editNoun
editrīkle f (5th declension)
- (anatomy) throat; pharynx
- kliegt, brēkt pilnā rīklē, kaklā ― to scream in full throat, neck (= very loud)
- skaļa rīkle ― loud throat (= loud voice)
Declension
editsingular | plural | |
---|---|---|
nominative | rīkle | rīkles |
genitive | rīkles | rīkļu |
dative | rīklei | rīklēm |
accusative | rīkli | rīkles |
instrumental | rīkli | rīklēm |
locative | rīklē | rīklēs |
vocative | rīkle | rīkles |